29 Sep De hele wereld is toneel

Jaren geleden – het zal oktober 2009 zijn geweest – trok ik met knikkende knieën de stoute schoenen aan en heb ik gebeld met de thuisbasis van Het Nationale Toneel naast de Haagse Schouwburg. Daar was regisseur Erik Vos aan het werk met De Kersentuin van Tjechov.

Kort ervoor las ik “De Hele wereld is toneel” een prachtig prikkelende titel van het boek van regisseur Erik Vos. Ik was onder de indruk van alle bronnen waaruit hij de inspiratie haalde voor acteurs om in te zetten op het toneel. En de manier waarop hij erover schreef.

Ik legde uit aan de telefoon hoezeer ik was geraakt door het boek ‘De hele wereld is toneel’ en hoe graag ik hem aan het werk zou zien. Tot mijn grote vreugde werd ik uitgenodigd en mocht ik een repetitie bijwonen. Wat een genot was dat.

Voor elke handeling van de acteurs op het toneel was ruimte en tijd om te reflecteren. Elke rekwisiet werd met de grootst mogelijke aandacht op het toneel geplaatst. En Erik Vos was een zeer bevlogen, betrokken en hartelijke regisseur. Af en toe moest ik even knipperen met mijn ogen om er zeker van te zijn dat ik daar daadwerkelijk zat en getuige mocht zijn van dit repetitieproces op het toneel.

Sindsdien voel ik me rijker. Ik heb leren observeren met vernieuwde blik. Ervaren hoe alles vanuit ander oogpunt de werkelijkheid verandert. En de rust van creatie en ontwikkeling de verfijning van het script, de tekst en de kunst zien omarmen. De inspirerende acteurs bezig zien met hun gast-regisseur in deze symfonie van het spel, was magisch.

Ik ben zo dankbaar dat ik die stoute schoenen had aangetrokken. Zo blij dat ik het innerlijke vuurtje heb laten ontvlammen. Het vuurtje voor de magie van acteren en interpreteren. Dagelijks pluk ik er de vruchten van; in gesprekken, bij het vocal coachen, tijdens het zingen en acterend op de set.

De hele wereld is toneel.

Door wie laat jij je inspireren?

Daniëlle Lous©