04 Sep Liefde is…

“Liefde is: luizen pluizen in het haar van de vriendin van je ex”, zeg ik grinnikend – al pluizend in haar haar – terwijl ik hem aankijk.
“Oh je moet een foto maken”, zegt ze dan tegen hem, “Dan posten we die op facebook”.
“Nee joh”, zeg ik, “daar hoeven we niet mee te dwepen, we weten toch hoe het zit”.
“Jawel”, oppert ze opgewekt, “want dat gebeurt bijna nergens, gewoon laten zien hoe het wel kan”.

Hij observeert, woordeloos.

Haar woorden zingen al een paar dagen in mijn hoofd. We hebben geen foto genomen van het volkskrant-moment, zoals een date van me dit soort momenten noemt. Een volkskrant-moment is een happy-divorced-family-moment. Ik zou er een boek over kunnen schrijven over dat soort momenten. Want er zijn er in de loop van de jaren zoveel die ik met recht pareltjes noem – zo beleef ik ze namelijk wel. 

Het is niet vanzelfsprekend en het gaat ook zo vanzelf, zo lijkt het. We zijn het ons dondersgoed bewust dat we iets anders dan standaard kiezen met elkaar. Het is prachtig, het is kwetsbaar, het is puur en echt. En wauw, wat ben ik er ontzettend dankbaar voor.

“Ja het is toch het beste voor de kinderen om het zo te doen, hè?”, reageert de buitenwacht. Jazeker! Ook! En voor ons allemaal. Wat dacht je van het geheel, dat zoveel meer is dan de som der delen. De verjaardagen die we met beide families samen vieren; zo blijft oma mijn schoonmoeder en tante blijft schone zus. Er is geen haar op ons hoofd (met of zonder luizen) die erover nadenkt dat we dat anders zouden doen. Net als de kinderfeestjes, die we als ouders met ons gezin en vriendjes & vriendinnetjes vieren. De keren dat we jaarlijks naar het theater gaan. Koninginnedag dat Koningsdag werd met ons gezin voorop. En ga zo maar door.

Tot dat moment bij 1 km en de finish van mijn eerste Ten Miles. “Kom je kijken?”, heb ik gevraagd. En daar staat hij met de meiden. Volgens mij zie ik een verwondering, een blik waaruit waardering spreekt. Het is prachtig die blik te ontmoeten en dat gezin te blijven ervaren. Want scheiden is alleen iets op papier; het gezin blijf je samen – altijd.

“Gewoon laten zien hoe het wel kan”, echoot na in mijn oren. Hoe mooi is het dat zij, juist zij dat zegt.

Liefde is…